sobota, 11 czerwca 2016




  Ze względu na konieczność szybkiego wdrożenia do produkcji tego typu pojazdu, zdecydowano o skopiowaniu konstrukcji niemieckiego ciągnika Lanz Bulldog D9506(po prawej), którego wiele egzemplarzy zostało w granicach Polski, pozostawionych przez Niemców po drugiej wojnie światowej. Jego zaletami była stosunkowo duża moc przy prostej budowie i obsłudze. Prace nad dokumentacją techniczną prowadzone były pod kierunkiem inż. Edwarda Abichaj ukończone zostały w lipcu 1946 roku. Na przełomie lutego i marca 1947 roku rozpoczęto prace nad prototypem ciągnika pod oznaczeniem LB-45, który zaprezentowany został publicznie 1 maja 1947 roku podczas pohodu pierwszomajowego w Warszawie.Produkcję seryjną ciągników już pod oznaczeniem C-45 uruchomiono we wrześniu 1947 roku. Do końca tego roku zbudowano 130 sztuk, zaś w I kwartale 1948 r. – 227, a w kwietniu 1948 r. – 103 egzemplarze. Na początku lat. 50. produkowano po kilka tysięcy egzemplarzy rocznie.




Usus C 308



W 1957 roku rozpoczęto w Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Maszynowego Leśnictwa we Wrocławiu oraz Zakładach Mechanicznych  Ursus prace projektowe nad lekkim ciągnikiem dla ogrodnictwa i szkółek leśnych. Wrocławskie biuro opracowało ciągnik Dzik, natomiast fabryka w Ursusie model C-308. Pierwszy prototyp tego ciągnika skonstruowany został 11 października 1957 roku. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1958 roku. Do napędu Ursus C-308 przewidziano skonstruowany przez inż. Fryderyka Bluemke 1-cylindrowy silnik o zapłonie iskrowymtypu S261C o pojemności skokowej 372 cm³ i mocy maksymalnej 5,9 kW (8 KM). Jednostka napędowa zblokowana została z 3-biegową skrzynią biegów.
Produkcję ciągnika C-308 zakończono w 1963 roku po wyprodukowaniu 4100 egzemplarzy.




Ursus 325





W związku z rosnącymi wymaganiami rolnictwa w II połowie lat 50. oraz wyczerpaniem możliwości modernizacyjnych ciągnika Ursus C-451 zakłady mechaniczne w 1955 roku oraz Centralne Biuro Konstrukcyjne Ciągników i Silników Wysokoprężnych w Warszawie roku 1956, przystąpiły do prac nad nowymi modelami lekkich ciągników rolniczych. Rezultaty swoich prac obydwa zespoły zaprezentowały w 1957 roku. Warszawskie Biuro Konstrukcyjne skonstruowało prototyp ciągnika Rola 25, natomiast zespół z Ursusa 3 prototypy modelu C-325. Po serii badań i testów zadecydowano o kontynuowaniu dalszych prac nad konstrukcją z Zakładów Mechanicznych. Do napędu Ursus C-325 zastosowano 2-cylindrowy silnik wysoko pręrzny S-312 o pojemności skokowej 1810 cm³ i mocy maksymalnej 18,4 kW (25 KM). Model ten wyposażono w nowoczesne, ułatwiające eksploatację.



Ursus C-328



W 1963 roku wdrożono do produkcji następcę Ursusa C-325, model C-328. Modernizacja ta polegała głównie na zastosowaniu mocniejszego silnika typu S-312B o pojemności skokowej 1960 cm³ i mocy maksymalnej 20,6 kW (28 KM). Dodatkowe zmiany objęły układ hydrauliczny, dzięki czemu zwiększona została jego wydajność. Produkcję Ursusa C-328 zakończono 1 lipca 1968 roku po wyprodukowaniu 75 056 egzemplarzy, kiedy został zastąpiony modelem C-330.



Ursus C-330 (30)


Produkt wielokrotnej modernizacji ciągników lekkich od protoplasty C-325 poprzez jego następców C-328, C-330 i C-335. Ciągnik C-330 został skonstruowany w dwóch wersjach:
  • C-330 – produkowany w latach 1967–1987;
  • C-330M – produkowany od lipca 1986 prawdopodobnie do 1993 roku.













Ursus C-335                                                                  Ursus C-335M
                                                       

Ciągnik Ursus C-335 został skonstruowany na bazie ciągnika Ursus C-330 i różnił się od poprzednika m.in. wydajniejszą pompą. Posiadał siłową regulację podnośnika. Kolumna kierownicza z większym zakresem obrotów pochodziła z ciągnika Ursus C-360. Wersja ta była eksportowana do wielu krajów. Model ten pojawił się w produkcji około roku 1971. W 1987 roku powstała też wersja wzmocniona ciągnika, jako model C-335M.
Ciągnik posiada większą prędkość jezdną (ok. 9% więcej) niż model C-335 poprzez zastosowane w nim innego rodzaju kół zębatych w przekładni. Ciągnik nie był tak popularny jak poprzednie modele Ursusa. Powodem były częste awarie, w szczególności produkowanej w Polsce pompy paliwowej. Produkcja trwała prawdopodobnie do 1993 roku.



Ursus C-350

Ursus C-350 – średni ciągnik rolniczy produkowany w ZPS Ursus w latach 1965-1970.
Ursus C-350 był bliżniaczym modelem ciągnika Ursus C-4011, przeznaczonym na eksport














Ursus C-355                                                                     Ursus C-355M





Ciągnik Ursus C-355 stanowi wersję rozwojową ciągnika Ursus C-4011 i jest poprzednikiem modelu Ursusa C-330. Produkcję rozpoczęto w 1971 , zaś od 1975 r. produkowano wersję rozwojową – Ursusa C-355M. W porównaniu do poprzednika zmieniono wygląd maski, zwiększono moc silnika do 45 KM a także zmieniono mechanizm kierownicy na śrubowo-kulkowy.
W 1971 r odbyła się studencka wyprawa do tzw. Małej Azji, zorganizowana na dystansie ok. 10 tys. km. Wykorzystano w niej przyczepę Jelcz PO-1 przystosowaną do takiej wyprawy. Trasa prowadziła przez ZSRR, Rumunię, Bułgarię, Turcję, Syrię i Liban, a w drodze powrotnej przez Turcję, Bułgarię, Jugosławię, Węgry i Czechosłowację. Ten sam ciągnik po niezbędnych naprawach pojechał w wyprawie w kolejnym roku. 
W 1972 r zorganizowano rajd z Warszawy, poprzez Czechosłowację, Austrię, Jugosławię, Grecję, Turcję, Syrię, Liban, Irak do Kuwejtu i z powrotem przez Irak i ZSRR do Polski. Trasę o długości 14 tys. km pokonano Ursusem C-355 w 80 dni.

Od lipca 1975 roku w ZPC Ursus produkowano zmodernizowaną odmianę ciągnika Ursus C-355, a mianowicie model Ursus C-355M. Wprowadzono kilka zmian, dzięki którym uzyskano w porównaniu do poprzednika: rozszerzenie uniwersalności ciągnika, zwiększenie okresów między naprawami, ułatwieniem i zmniejszeniem pracochłonności obsługi.











Ursus C-360                                                             Ursus C-360-3P


Ciągnik Ursus C-360 to kolejny ciągnik z rodziny ciągników średnich, wersja rozwojowa od protoplasty C-4011 przez Ursusa C-355 do Ursusa C-360 z odmianami: Ursus C-362 i Ursus C-360-3P. Produkcję rozpoczęto w lipcu 1976 roku. Sprzedawane były egzemplarze w wersji bez kabiny lub z kabinami różnych rodzajów. Na bazie tego modelu Fabryka Urządzeń Technicznych w Łochowie-Ostrówkubudowała koparko-ładowarkę Ostrówek KTO 161 i KTO 162.
Istotne zmiany w stosunku do modelu poprzedniego C-355:
  • wprowadzono siedzisko kierowcy typu „Grammer",
  • ustawiono szybką wymianę zaczepu wahliwego na zaczep do przyczep jednoosiowych,
  • poprawiono układ hamulcowy,
  • zunifikowano obciążniki przednie i tylne z C-330,
  • zwiększono moc ciągnika poprzez zwiększenie przełożenia w zwolnicach (z 12/55 na 11/56) i podwyższenie max. obrotów silnika (2000 obr./min. na 2200 obr./min.) i przyśpieszono kąt wtrysku (20 stop. przed GMP na 24stop.przed GMP)
Główna różnica między ciągnikami Ursus C-360 a C-360-3P polegała na zamontowaniu nowego silnika MF PERKINS – AD3.152UR posiadającego trzy cylindry i moc 47,5 KM (C-360 miał 52 KM). Silnik ten charakteryzował się mniejszym zużyciem paliwa, obniżonym poziomem hałasu oraz mniejszym zadymieniem spalin. W pierwszych egzemplarzach montowane były oryginalne silniki wyprodukowane w Wielkiej Brytanii, które wyróżniały się zastosowanymi w nich śrubami w układzie calowym. Silniki produkcji brytyjskiej wykazywały się dłuższą żywotnością niż te wyprodukowane w kraju. Również tarcze sprzęgłowe różniły się od tych zamontowanych w Ursusach C-360, a także wałki sprzęgłowe, które musiały być nieco dłuższe. Ursus C-360-3P mimo upływu lat nadal jest bardzo cenionym ciągnikiem na polskiej wsi. Na bazie tego modelu budowano również koparko – odmularkę Pelikan-2 służącą do prac melioracyjnych.


Ursus C-362

W styczniu 1980 roku Zrzeszenie Przemysłu Ciągnikowego Ursus rozpoczęło produkcję seryjną kołowego ciągnika rolniczego Ursus C-362 powstałego na bazie ciągnika C-360.Najważniejsze zmiany konstrukcyjne w stosunku do ciągnika C-360 polegają na wprowadzeniu:
  • układu kierowniczego ze wspomaganiem hydraulicznym
  • nowej komfortowej i bezpiecznej kabiny
  • ogrzewania kabiny i nawiewu świeżego powietrza
  • nowej instalacji elektrycznej kabiny i ciągnika
  • dwóch zbiorników paliwa
  • nowych dźwigni sterujących podnośnikiem hydraulicznym
  • nowej maski ciągnika



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz